En durp van drokte en leven.
En durp duur visserije e drieven.

Terwijl de mannen nor zea goon.
bleeven de vrouwen langerst et woater stoan.

Alteed mit die gedachte die roendspookt in et ooft,
hij koemt wel wier terogge, hij et het beloofd.

Stoaren over de zea, biddend, smiekend.
En Uriker wiet wat et gevoel betekend.

Saamhorigheid, liefde en en warme hand om je hene.
As Uriker bin je nooit alien.

_

Een dorp van drukte en leven.

Een dorp door visserij gedreven.

Terwijl de mannen naar zee gaan,

blijven de vrouwen langs het water staan.

Altijd de gedachte die rondspookt door het hoofd,

hij komt wel weer terug, hij heeft het beloofd.

Staren over de zee, biddend, smekend.

Een Urker weet wat dat gevoel betekend.

Saamhorigheid, liefde, een warme hand om je heen.

Als Urker ben je nooit alleen.